تاریخچه تصویرسازی

تاریخچه تصویرسازی

انسان ها از هزاران سال قبل می دانستند که به کمک ابزارهای مختلف تصویر می توانند مفاهیم و پیام هایشان را بهتر به دیگران منتقل کنند. برخی مفاهیمی وجود داشتند که هیچ واژه ای برای توصیف آن ها وجود نداشت و اگر هم واژه ای بود به قدر کافی واضح و روشن نبود، پس دریافتند که روش دیگری باید وجود داشته باشد که بدون صرف وقت و در یک نگاه بتواند این مفاهیم انتزاعی و پیچیده را به راحتی منتقل کند.
در این مطلب از سری مقالات تصویرسازی با شما در زمینه تاریخچه تصویرسازی همراه هستیم. اگر در زمینه تصویرسازی و گرافیک فعالیت دارید و یا حتی در این زمنیه مبتدی هستید، باید ابتدا در مورد تاریخچه و مفاهیم مهم تصویرسازی اطلاعات کافی داشته باشید و به خوبی آن ها را بشناسید. امیدواریم این مطلب برای شما مفید واقع شود و تا پایان این مقاله با ما همراه باشید.

معنی تصویرگری

در طول تاریخ، تصویرسازی به معنی روایت گری و یا داستان پردازی بوده است، هدف از تصویرسازی همیشه انتقال پیام و احساسات به مخاطب و بیننده بوده است، خواه این پیام یک مفهوم، فرهنگی داشته باشد، خواه سیاسی و خواه تاریخی باشد. هیچگاه در گذشته، کتاب درسی مناسبی درباره تاریخ تصویرگری وجود نداشته است، اما امروزه یکی از بهترین کتاب ها در زمنیه تصویرسازی نوشته شده است و همگان می توانند اطلاعات مهم در مورد تاریخچه تصویرسازی را با مراجعه به آن کتاب بخوانند.

تصویرسازی چیست ؟

تصویرسازی یکی از شاخه های هنرهای کاربردی می باشد که هنرمند برای بیان احساسات و ایده های خود از این عناصر استفاده می کند تا بتواند مفهومی را منتقل کند. در زمان های قدیم تر، این فعالیت ها همه در حیطه صنعت چاپ بوده است. تصویرسازی گونه های مختلف و همچنین هدف های گوناگونی دارد که در اینجا به دلیل محدودیت فضا سعی داریم که از بحث اصلی تاریخچه تصویرسازی فراتر نرویم. تنها کافیست بدانید که تصویرسازی یکی از هنرهای تجسمی است که دارای انواع مختلف و تکنیک های متعددی است که هر هنرمندی بر طبق علاقه و خواسته خود بر روی یکی و یا چند از این تکنیک ها تمرکز و کار می کند تا به طور کامل بتواند مهارت های آن تکنیک را به دست آورد و شاهکارهایی را در این زمینه پدید آورد. در ادامه با تاریخچه تصویرسازی آشنا می شوید.

هارتفورد مرکز بزرگ انتشارات

در این دوره زمانی، هارتفورد به یک مرکز بزرگ انتشارات تبدیل شد و نویسندگان بزرگ آن روز؛ مانند مارک تواین مشتری های زیادی داشتند و افراد زیادی در آن زمان به آن ها مراجعه می کردند. گسترش صنعت انتشارات با رشد صنعت آمریکا یک قطب اصلی ارتباط مستقیم را به وجود آورد. ده سال پیش، ریک پینور، در یکی از کتاب های خود اظهار داشت که؛ چیزی که همیشه در مقایسه با طراحی گرافیک کمبود داشته است، یک چارچوب مهم برای ارزیابی آن است.

در پیشینه تاریخی ایران نیز اقوام مختلف به ایجاد تصویرهایی بر دیواره غارها (غار معروف میرملاس در استان لرستان) پرداخته بودند که می توان از آن فهمید که هنر تصویرسازی در ایران نیز در گذشته های دور وجود داشته است.
آن زمان که مردم در غارا زندگی می کردند نیز باید عناصری را برای انتقال مفاهیم پیدا می کردند. آن ها با رسم نقوشی بر تخته سنگ ها، ظرف های سفالی و فلزی، بر روی بناهای مختلف و ابزارهای جنگی، به بیان احساسات و عواطف آن دوره می پرداختند. اگر بخواهیم نمونه هایی از این تصویرسازی قدیمی را برای شما بیان کنیم باید بگوییم، سفال های سلیک در کاشان، مارلیک در رودبار و همچنین تپه حصار در شهر دامغان نمونه های بارزی از این هنر در ایران کهن بوده است.

نقاشی های مینیاتوری

در ایران نقاشی های مینیاتوری پس از دوران عباسی و سلجوقی و پس از آن در دوران صفویه و در نهایت در عصر حاضر وجود داشته است.
همانطور که در بالا ذکر شد، غارهای استان لرستان در ایران تصاویر نقاشی شده از حیوانات و صحنه های شکار را به نمایش می گذارد. قدمت برخی از آن ها مانند استان فارس و سیالک حداقل پنج هزار سال است. تصور می شود که نقاشی در ایران در دوره تامرلین به اوج خود رسیده بود، زمانی که استادان برجسته ای مانند کمال الدین بهزاد سبک جدید از نقاشی را به دنیا آوردند.

دوره قاجار

اغلب نقاشی های دوره قاجار ترکیبی از تاثیرات اروپایی ها و مکتب های مینیاتور صفوی مانند، نقاشی های معروف رضا عباسی، بوده است. استادانی مانند کمال الملک، نفوذ اروپا را در ایران پیش بردند. در زمان قاجار، نقاشی قهوه خانه به طرز عجیبی ظهور کرد و مورد استقبال دربار و افراد عادی قرار گرفت. نقاشی های افراد در قهوه خانه و اغلب همراه با قلیان طرفدار زیادی داشت. موضوعات این سبک از نقاشی اغلب ماهیتی مذهبی داشتند و صحنه هایی از حماسه های شیعه و مانند آن را به تصویر می کشیدند که اغلب مورد استقبال افراد زیادی قرار می گرفت.
در دوره های مختلف هنر تصویرسازی، تحت تاثیر هنر تمدن های همسایه قرار می گرفت اما در آخر، هنرهای ایرانی به عنوان بخشی از سبک های گسترده تر از هنر اسلامی قرار گرفت و تاثیرات شگرفی بر فرهنگ ایران گذاشت.

مکتب سلجوقی

دوره سلجوقی نخستین دوره ای بود که کتاب ها را به خط فارسی می نوشتند. هنر بیزانس در این دوره با هنر مانوی تلفیق شد. در آن زمان اندام ها را کشیده تر، رسم می کردند و از رنگ های قرمز و نارنجی بیشتر استفاده می کردند. کتاب هایی که در دوران سلجوقی به تحریر و تصویر در آمد، طب جالینوس، خواص اشجار و الاغانی بود که به وسیله تصویرساز فخرالدین حسین و ابوتراب مزین شد.

مکتب جلایری

یکی از مهم ترین ویژگی های مکتب جلایری این است که آن ها یک صفحه کامل را به تصاویر اختصاص می دادند. در این تصاویر از تعداد محدودی از افراد، فضاهای بی کران و طبیعت شاعرانه استفاده می کردند. از مهم ترین و مشهورترین کتاب های این کتب می توان به دیوان خواجوی کرمانی اشاره نمود.

جمع بندی:

در این مقاله ما به تاریخچه تصویرسازی پرداخته ایم، توصیف کوتاهی از مفهوم تصویرسازی را ارائه دادیم تا شما در ابتدا با این مفهوم آشنایی داشته باشید، سپس معروف ترین کتاب بین المللی را در این زمینه معرفی نمودیم، بعد از آن در مورد تاریخچه پیدایش هنر تصویرسازی در جهان و ایران بحث کردیم و در پایان مکاتب هنری مختلف در ایران را با ذکر نمونه هایی، مورد بررسی قرار دادیم.
امیدواریم این مطلب برای کسانی که در زمینه هنر تصویرسازی مبتدی هستند، مفید واقع شود، چرا که هدف ما از ارائه این مطالب، یادگیری بهتر و بیشتر افرادی که به هنر علاقه دارند، می باشد. اگر در این مطلب انتقاد و یا پیشنهادی برای ارائه داشتید، با ما در میان بگذارید چرا که انتقادات سازنده شما می تواند راهی را برای ما باز کند که در آن به سرمنزل اهداف برسیم. از اینکه این مطلب را تا پایان مطالعه کردید و ما را از پینهادات خود بی بهره نمی گذارید، سپاسگذار هستیم.