تصویرسازی حیوانات
از گذشته تا به امروز تصویرسازی همیشه گونه ای از داستان‌سرایی و روایت‌گری بوده است.
آغاز داستان‌پردازی به شکل مکتوب را می توان هم زمان با شروع تمدن‌های اسطوره‌ای و کشف اشکال و خطوط نوشتاری دانست، به گونه ای که به واسطه خط و اشکال، داستان و افسانه‌های اساطیری و حماسی در پاپیروس یا کتیبه‌های سنگی و مهرها به رشته تحریر در آمده اند.
تاریخچه تصویرسازی حیوانات
در نمونه‌هایی مثل نقاشی‌های درون غارها که پیش از پیدایش خط به وجود آمده‌اند، هنر تصویرسازی چیزی به غیر از تصاویری جادویی نبوده است.
در آن زمان این نقوش برای انتقال جادویی قدرت‌های پر رمز و راز دنیای طبیعت به درون زندگی انسان و در مواقعی در کنار مراسم‌های‌شان در رقص‌های آئینی به جهت چیرگی بر قدرت‌های تخریبگر طبیعت و یا در مواقع شکار برای تسلط بر قدرت حیوانات به تصویر کشیده می‌شد.
تاریخچه تصویرسازی در کشورها
در سرزمینی باستانی مانند ایران، سنت نقاشی مینیاتور بعد از دوره عباسی و سلجوقی تا دوره تیموریان و بعد از آغاز عصر نوین در دوره صفویه، نقشهای تصویری، روایی، قصص و حکایتهای منظوم را بازگو می‌کردند.
در سرزمین چین تصویرسازی ابتدا بازگویی نمادین نقش‌ها بوده و به تدریج متاثر از تعلیمات فرزانگان و حکیمان به حکایتی اندرزگونه و روایتی شاعرانه از پدیده‌های طبیعی تبدیل شده است.
هنرتصویرسازی
هنر تصویرسازی از هنرهای کاربردی است و تصویرساز از عناصر تجسمی به بهترین صورت برای بیان نظرات و ادراک خود استفاده می‌کند. او باید علاوه بر کشیدن تصویر و رعایت اصول آن نظرات و سلایق مختلف سفارش‌دهنده را در نظر داشته باشد.
تصویرساز باید تلاش کند تا پیام‌هایی را که قصد انتقال آن‌ها را دارد از جهت موضوع، محتوای فکری، شکل و یا قالب افکارش را بسیار با ارزش و غنی و همچنین با اصول زیباشناسی به طور همه جانبه ارائه نماید.
تصویرسازی در کتاب های آموزشی
تصویرسازی حیوانات نیز با توجه به هدف کلی تصویرسازی برای رساندن مفاهیمی گسترده در غالب دنیای حیوانات استفاده می‌شود. معمولا از تصویرسازی حیوانات برای آموزش در کتاب داستان‌های کودکان استفاده می‌شود. یا برای به تصویر کشیدن حیواناتی که نسل آن‌ها منقرض شده است.
تصاویر حیوانات معمولا در تمام نقاشی های ماقبل تاریخ دیده می شود. با دیدن و بررسی این نقاشی‌ها که معمولا بر دیواره‌ی غارها کشیده شده‌اند، می‌فهمیم که حتی انسان‌های اولیه نیز به هنر علاقه داشته و با خلاقیت موضوعات پیرامون خود را به تصویر می‌کشیدند حس خوبی نسبت به این کار داشته‌اند.
15 نکته طلایی برای تصویرسازی حیوانات
در این بخش به ذکر 15 نکته طلایی در تصویرسازی حیوانات پرداخته‌ایم. اگر شما علاقه به تصویرگری حیوانات دارید، این مطالب کاربردی می‌تواند کمک شایانی به شما در راستای اهدافتان بکند. با ما همراه باشید.
1- برای تصویرسازی حیوانات، بهتر است ابتدا در اینترنت جستجویی انجام دهید و در منابع معتبر حیوانی که می‌خواهید رسم کنید را همراه با ویژگی‌هایش مشاهده کنید.
2- حال به سراغ مشخصات ظاهری حیوانی بروید که قصد به تصویر کشیدن آن را دارید. به عنوان مثال شکل اعضای مختلف بدن آن حیوان، فرم بدن حیوان، اندازه پاها و دست‌های حیوان، طول دم حیوان و بسیاری مشخصات دیگر و جزئیات ریزتر آن حیوان.
3- حال بیایید حدس بزنید که حیوان موردنظر را با چه اشکال هندسی می‌توان ترسیم کرد. سپس با چیزهایی که به ذهنتان می‌رسد تمرین کنید و در نهایت بررسی کنید که آیا با این روش، حیوان به زیباترین شکل ممکن رسم شده است یا خیر.
4- در این مرحله سعی کنید برای هر قسمت از بدن حیوان یک شکل هندسی در نظر بگیرید که با آن بتوانید به بهترین شکل ممکن آن عضو را رسم کنید.
5- در این مرحله بایستی با توجه به مرحله قبل تمام هیکل حیوان را با اشکال هندسی رسم کرده و بررسی کنید که تصویر رسم شده می‌تواند شما را به مطلوبتان برساند و اینکه هنوز جای تمرین و بررسی مجدد را دارد.
6- سعی کنید از حیوان یک عکس ذهنی بگیرید و از آن عکس برای کشیدن حیوان موردنظرتان استفاده کنید. زیرا حیوانات اغلب ثابت نمی‌مانند و حرکت می‌کنند. پس برای اینکه یک تصویرسازی خوب داشته باشید باید در ذهنتان یک عکس از حیوان بگیرید و برای تصویرسازی به آن عکس در ذهنتان مراجعه کنید که به این تکنیک عکس فوری می‌گویند.
در طول مدتی که شما تصویرسازی می‌کنید نمی‌توانید به حیوان خیره شوید، پس بایستی نگاه سریعی به او بیندازید و سپس به ادامه نقاشی بپردازید.
7- این نکته آناتومی مقایسه‌ای اساسی را به تصویرگران یادآور می‌شود. یک تصویرگر برای موفقیت باید این نکته را درک کند و آن را رعایت کند. حال این آناتومی مقایسه‌ای چیست؟ همانطور که انسان‌ها اعضای یکسانی دارند و تفاوت آن‌ها تنها در اندازه و فاصله این اعضا از هم است، این مورد در حیوانات نیز صدق می‌کند مخصوصا در پستانداران.
یک تصویرگر باید این نکته را به خوبی درک کند و در کارهای خود آن را در نظر بگیرد که علاوه به راحتی کار تصویرگر، نتیجه بهتری نیز دریافت می‌کند.
8- نکته دیگری که نیز بسیار کمک کننده می‌باشد در مبحث تصویرسازی حیوانات، تقسیم کردن بدن حیوان به قسمت‌های جداگانه می‌باشد. معمولا تصویرگران بدن چهارپایان را به شش قسمت اصلی تقسیم می‌کنند.
این تقسیم‌بندی به این صورت می‌باشد.
سر و گردن، پاهای جلو و عقب، شانه‌های حیوان، بدن، باسن و دم حیوان. این کار بسیار ساده، باعث می‌شود تصویرگر قدرت این را داشته باشد قسمت‌های جدا شده از هم را در فضا از هر جهتی همپوشانی کند.
9- نکته دیگر در نظر گرفتن و محاسبه نسبت‌ها می‌باشد. این به این معنی است که زمانی که شما اشکال استخوان‌ها گروه‌های عضلانی حیوانات را یاد گرفتید، باید برای هر حیوان همین اشکال و عضلات را با نسبت‌هایی که متناسب با همان حیوان باشد، محاسبه کنید و رسم کنید.
این تکنیک نیاز به تمرین کردن و تکرار زیاد دارد. اما زمانی که نسبت‌های کلی را یاد گرفتید و فاصله‌ها در این نسبت‌ها را به خوبی دریافت و درک کردید، قادر خواهید بود که حیوان موردنظر خود را از هر زاویه‌ای رسم کنید.
10- ابتدا به وسیله مداد یک طرح خشن ایجاد کنید و نکاتی که تا این لحظه فرا گرفته‌اید را در طرح خود لحاظ کنید. در این مرحله ممکن است طرح شما کمی شل به نظر برسد که هیچ مشکلی ندارد و جنبه پویایی به تصویر شما می‌دهد. در مراحل بعد می‌توانید این طرح اولیه را اصلاح کنید تا تصویرسازی منسجم‌تری داشته باشید.
11- عامل دیگری که به صورت چشمگیری می‌تواند به شما در تصویرسازی کمک کند، استفاده از نمادها در تصویرسازی می‌باشد. به عنوان یک تصویرگر سعی کنید که حتما این نمادها را به تصویر خود اضافه کنید.
12- برای ایجاد برجستگی‌ها در تصویر خود از جوهر سفید استفاده کنید. بعد از اینکه طرح را کشیدید با یک قلم سفید برجستگی‌های نهایی را به تصویر اضافه کنید.
یک تصویرگر کار خود را با رنگ سفید شروع نمی‌کند بلکه بعد با اضافه کردن این رنگ به تصویر، باعث سبک‌تر شدن آن و دادن جنبه پاپ به تصویر می‌شود.
برای اضافه کردن سایه‌ها نیز ماژیک‌ها بهترین گزینه برای استفاده هستند.
13- برای طراحی حیوان اگر از نمادها استفاده می‌کنید، سعی کنید نمادهای خوب را انتخاب کرده و به کار ببرید.
همانطور که برای نشان دادن یک شخصیت خوب در بین انسان‌ها از نمادهای با معانی خوب استفاده می‌شود این موضوع برای حیوانات نیز صدق می‌کند. شکلی که رسم می‌کند باید کاملا روشن و واضح باشد، اگر اینگونه نباشد بیننده به درستی نمی‌تواند آن را درک کند.
در این موضوعات فرقی نمی‌کند که چه حیوانی ترسیم می‌شود، یک فیل یا یک خرس و یا هر حیوان دیگری.
14- نکته قابل توجه و مهم دیگر این است که، برای عمق دادن به تصویر خود باید از اشکال دیگر حیوان استفاده کرده و در واقع یک همپوشانی ایجاد کنید.
پس سعی کنید از حیوان موردنظر اشکال مختلفی رسم کنید و سپس آن‌ها را روی هم قرار دهید. با این کار به تصویر خود عمق و فضا می‌دهند. همپوشانی مناسب در تصویرسازی یک امر مهم می‌باشد که به نیاز به دقت و توجه و مهارت در این زمینه دارد.
ایجاد همپوشانی بسیار ساده است و به تصویر حس زندگی و باورپذیری می‌دهد.
15- نکته پانزدهم و آخر اشاره به نور و سایه در تصویرسازی دارد. یک تصویرگر موفق باید مراقب نور و سایه باشد و از این عناصر به صورت صحیح و خلاقانه در تصویر خود استفاده کند تا با این کار احساس درام را در تصویر خود تقویت کند.
معمولا در اکثر تصاویر برای تقویت این احساس، نور طبیعی اغراق شده و سایه به طرز چشمگیری ایجاد شده است.
این کار به تصویر عمق خاصی می‌دهد و روحیه آن را تقویت می‌کند و همچنین به آن حس مکان و زمان را می‌دهد.
تصویوسازی حیوانات برای کودکان
همانطور که در قسمت‌های قبلی نیز گفته شد بخش عمده‌ای از تصویرسازی حیوانات به کودکان و کتاب‌های داستان کودکان تعلق دارد.
اغلب شخصیت‌های داستان‌های کودکانه حیوانات هستند و این به دلیل جذابیت این موضوع برای بچه‌ها می‌باشد. به عنوان مثال آقا شیره، خرس مهربان، خانم موشه، جغد دانا و … شخصیت‌هایی هستند که کودکان به آن‌ها علاقه دارند. در واقع این شخصیت‌ها می‌توانند یک الگو برای بچه‌ها باشند.
بنابراین نویسنده و تصویرگر کتاب‌های کودکان باید به این موضوع دقت کنند و باعث ترویج فرهنگ بدی در داستان و تصویرهای خود نشوند. همچنین بتواند احساسات مختلف را در ساختار بدنی و چهره این حیوانات نمایان کند.
تصویرسازی با اشکال هندسی
تصاویر را می‌توان به صورت خیلی ساده و زیبا با اشکال هندسی کشید و علاوه بر تصویرسازی و کودکان را به دنیای هندسه می‌برند و آن‌ها را با این اشکال هندسی آشنا می‌کنند.
از بین این اشکال هندسی استفاده از دایره، مربع، بیضی و مستطیل برای تصویرسازی حیوانات برای کودکان رواج بیشتری دارند، برای مثال می‌توان ماهی را را استفاده از دایره، کفشدوزک را با استفاده از نیم‌دایره و بسیاری تصاویر دیگر با اشکال دیگر به سادگی تمام رسم کرد. در کتاب‌های رنگ‌آمیزی که برای کودکان طراحی شده است برای سادگی رنگ‌آمیزی اکثر تصاویر با اشکال هندسی کشیده شده‌اند.
نقاشی کردن با شکل‌های هندسی بسیار ساده است و این کار به کودکان در نقاشی کردن کمک می‌کند. این شیوه نقاشی روی صورت کودکان در جشن‌های مختلف نیز استفاده می‌شود.
تکنیک‌های تصویرسازی حیوانات
تمام تکنیک‌های تصویرسازی را می‌توان در تصویرسازی حیوانات نیز پیاده کرد. به عنوان مثال تکنیک کلاژ یکی از این تکنیک‌ها می‌باشد که می‌تواند در تصویرسازی حیوانات بسیار پرکاربرد باشد. اگر هدف از تصویرسازی حیوانات آموزش باشد، می‌توان با تکنیک کلاژ این کار را بسیار ساده کرد. به عنوان مثال برای آموزش جنس پوست حیوانات مختلف می‌توان دقیقا همان مواد را برای سطح پوست حیوان به کار برد.
با این کار کودک آموزش ماندگارتری خواهد داشت و حتی می‌تواند با لمس این مواد درک بهتر و عمیق‌تری از آن داشته باشد. مثلا برای تصویرسازی یک حیوان در جنگل می‌توان با با تصویرسازی جنگل و سپس یک تصویرسازی چند بعدی از حیوان موردنظر این را به روش بهتری به کودک آموزش داد.
تصویرسازی به روش دیجیتال
تصویرسازی با روش دیجیتال نیز می‌تواند در تصویرسازی حیوانات کاربرد داشته باشد.
برای تصویرسازی به روش دیجیتال اقلامی مانند یک آی پد و یک قلم نیاز است تا بتوان به تصویرسازی پرداخت. آی پدهای مختلف و نرم‌افزاری گوناگونی برای این کار طراحی و تولید شده‌اند که یک تصویرگر با در نظر گرفتن مهارت خود و هدفی که دارد می‌تواند از یکی از این انواع استفاده کند.
نتیجه گیری
تصویرسازی حیوانات موضوعی بود که در این مقاله راجع‌به آن صحبت شد. تصویرسازی راهی برای انتقال یک مفهوم است در صورتی که رساندن آن مفهوم با متن دشوار باشد و یا اینکه با این روش درک بهتری از موضوع کسب شود.
در این مطلب هدف‌های تصویرسازی حیوانات، روش‌های آن، نکاتی راجع‌به آن و تکنیک‌های این نوع تصویرسازی بیان شد. به 15 نکته مهم و اصلی و پرکاربرد در مورد تصویرسازی حیوانات اشاره شد که لازم است هر تصویرگری برای موفق شدن در کارش آن‌ها را به کار ببرد.
سپس تکنیک‌های تصویرسازی برای تصویرسازی حیوانات بیان شد. تصویرسازی دیجیتال معرفی شده است که امروزه رواج زیادی دارد و معمولا اکثر تصویرگران در حال حاضر با این شیوه تصویرگری می‌کنند.
