اگر جزء آن دسته از کاربرانی هستید که تمایل دارید هر چیزی را به صورت کاملا اصولی و آکادمیک بیاموزید برای آموزش تصویر سازی با تکیه بر تازه ترین اصول روز دنیا با ما همراه باشید.
در این مقاله و سایر مطالبی این چنین ما به صورت کامل و جامع تمام نکته های ضروری در آموزش تصویرسازی را ارائه نمودیم.
در همین راستا در این مطلب قصد داریم به معرفی تصویرسازی علمی آموزشی بپردازیم. اگر در این رابطه چیزی نمیدانید این مطلب را تا انتها مطالعه فرمایید.
همانطور که می‌دانید تصویرسازی یعنی بیان یک مفهوم و ایده در قالب تصویر، بدون وجود کلمه است.
حال این تصویرسازی در بخش علمی آموزشی نیز می‌تواند استفاده شود که مزیت‌های زیادی دارد و باعث فهم بهتر و سریعتر مطالب می‌شود و همچنین ماندگاری مطالب با این روش بیشتر خواهد بود.
در بحث پزشکی و بیولوژیکی این نوع تصویرسازی بسیار رواج دارد.
هنرمندی که در زمینه تصویرسازی عملی آموزشی فعالیت می‌کند، بایستی برای آموزش چیزی در قالب تصویرسازی، علاوه بر اینکه خود به آن موضوع تسلط داشته باشد، از میزان دانش بیننده آن تصویر نیز در آن زمینه آگاهی داشته باشد و پیام موردنظر را در یک توالی منطقی به مخاطب برساند بدون اینکه با اطلاعات کم و یا زیاد بخواهد باعث گیج شدن او شود.
تصاویر علمی به این دلیل که ابهامات زبان را از بین می‌برند، یکی از مهم‌ترین عناصر در بحث آموزش می‌باشد.
تصویرسازی علمی آموزشی از کارهای هنری فراتر می‌باشد چراکه در آن کارهای علمی نیز نقش دارند و تنها خلاقیت و هنر نیست که باید هنرمند داشته باشد بلکه باید راجع به موضوع مربوطه، علم کافی نیز داشته باشد.
در واقع این روش بین مفاهیم، موضوعات پیچیده و جزئیات به روشی ساده اما جذاب ارتباط برقرار می‌کند. این آثار هنری قطعا بهتر از زبان پیچیده‌ای که برای توصیف مباحث علمی بکار برده می‌شود، عمل می‌کنند زیرا امکان درک بهتر، بیشتر و سریعتر را فراهم می‌کنند.
می‌توان گفت تصویرسازی علمی، هنری است در خدمت علم.
هنرمندان تصویرسازی علمی، موضوعات علمی را به روشی دقیق ترسیم می‌کنند. هنرمند باید هنر فنی و مهارت‌های زیبایی را داشته باشد تا بتواند مشاهدات و تحقیقات علمی را ترکیب کند و موضوع موردنظر را درستی نمایش دهد.
استفاده از تصاویر، مدل‌ها و فیلم‌ها در توضیح چیزی می‌تواند باعث جذابیت آن و همچنین در دسترس بودن آن برای مخاطبان شود. تصویرسازی علمی علاوه بر توضیح موضوعات پیچیده به روشی ساده برای عموم مردم، می‌تواند در آموزش دانشمندان و متخصصان پزشکی نیز کمک کننده باشد.
تصاویر علمی، امکان دیدن چیزهایی که برای انسان قابل مشاهده نیستند را می‌دهند، مثل مولکول‌ها و ویروس‌ها، آناتومی داخل بدن انسان‌ها و حیوانات و گیاهان، لایه‌های درون زمین و همچنین موجوداتی که اکنون منقرض شده‌اند.
این تصویرسازی علمی هم می‌تواند این مطالب را به صورت واقعی به تصویر بکشد و هم به صورت انتزاعی.
هر یک از این هنرها یک سازمان بین‌المللی نیز دارند که هنرمندان آنها بتوانند در آنجا فعالیت کنند و با هم ارتباط برقرار کنند.
هر یک از این سازمان‌ها سالانه یک کنفرانس برگزار می‌کنند که در این کنفرانس‌ها صدها تصویرگر علمی و پزشکی از کل جهان شرکت می‌کنند و در کارگاه‌هایی که برگزار می‌شود اطلاعات خود را با دیگران به اشتراک می‌گذارند. در ادامه به توضیح هر یک از هنرهای تصویرگری علمی و تصویرگری پزشکی می‌پردازیم.
از بزرگترین و برجسته‌ترین و محبوب‌ترین آثار تصویرسازی علمی آموزشی می‌توان به آثار علمی و هنری تصویرگری پزشکی اشاره کرد.
این تصویرگری‌ها می‌تواند شامل تصاویر، انیمیشن‌ها و کارهای هنری دیگر باشد که روش‌های جراحی، آناتومی داخلی و یا فرایندهای بیولوژیکی را به تصویر می‌کشند که این مواردی که گفته شد حتی با میکروسکوپ هم بسیار کوچک دیده می‌شوند.
تصویرگران پزشکی معمولا فقط در ارتباطات زیست پزشکی تخصص دارند و در زمینه آناتومی و علوم زندگانی نیاز به آموزش بیشتر دارند. آثار هنری و علمی متنوع و کاربردی زیادی در زمینه پزشکی وجود دارند که می‌توانند به عنوان یک منبع آموزشی در همین زمینه استفاده شوند.
تصویرگری علمی، حرفه و شغلی است که در آن علاوه بر تسلط به هنرهای تجسمی بایستی به شاخه‌های متفاوت علم نیز تسلط داشت.
تصویرگری علمی خود شامل شاخه‌های متفاوتی از جمله تصویرسازی تاریخی، فنی، علوم طبیعی و … می‌باشد.
علوم طبیعی، علوم و مباحثی هستند که کاملا طبیعی و بدون هیچ دخالتی از صنعت و تکنولوژی به وجود آمده‌اند. رشته‌های مانند زیست شناسی، جانورشناسی، انسان شناسی، گیاه شناسی، جغرافیای طبیعی و اختر شناسی جزو علوم طبیعی هستند.
تصویرسازی این علوم کمک زیادی در آموزش این مباحث به کسانی که مشتاق و متمایل به این علوم هستند می‌کند.
تصویرسازی از علوم طبیعی، بزرگترین شاخه تصویرسازی علمی است که تصویرگر آن با هدف ایجاد یک ارتباط بصری مابین ساختار و جزئیات در موضوعات بیولوژیکی به دنبال منعکس کردن یافته‌های علمی خود توسط هنر تصویرگری به مخاطبان می‌باشد.
تصویرسازی فنی از زیرشاخه‌های تصویرسازی علمی است که رشته‌های مختلفی را از جمله نقشه برداری، معماری، هوافضا، الکترونیک، باستان شناسی، مکانیک و برق شامل می‌شود.
با بهره گیری از تصویرسازی فنی می توان به سادگی به توصیف ماهیت علوم فنی و مهندسی پرداخت و ابتکار موجود در آنها را قابل درک نمود.
عموم مردم، مهندسان متخصص و کارشناسان ناظر و متصدیان ماهر. تصویرسازی‌هایی که برای عموم مردم انجام شده است را می‌توانید در دفترچه‌های راهنمای محصولات ببینید.
تصویرسازی‌هایی که برای مهندسان متخصص انجام شده است، دارای علامت‌های تخصصی و اصطلاحات پیچیده می‌باشد که برای ارائه یک طرح توسط یک مهندس برای همکارانش مورد استفاده قرار می‌گیرند. از این تصاویر برای آموزش در دانشگاه‌ها برای رشته‌های برق، مکانیک و هوافضا نیز استفاده می‌شود.
تصویرسازی‌های انجام شده برای گروه کارشناسان ناظر و متصدیان ماهر معمولا برای کسانی استفاده می‌شود که مسئول تعمیر آن وسایل هستند. یا ماشین‌آلات صنعتی که در کارخانه‌ها استفاده می‌شوند و در دسترس افراد خاصی قرار می‌گیرند.
تصویرسازی تاریخی نیز جزو شاخه‌های تصویرسازی علمی محسوب می‌شود.یک تصویرگر تاریخی باید فرهنگ، آداب و رسوم، تاریخ تمدن و جنگ‌های بین دولت‌ها را به تصویر بکشد تا با این کار شخصیت‌ها، نوع پوشش و لباس، ابزارآلات، فضاسازی‌ها و تکنولوژی‌های مربوط به همان تاریخ را که از لازمات هر دوره‌ای هستند را ماندگار کند.
بنابراین مسلط بودن تصویرگر تاریخی به معماری، رنگ شناسی، آناتومی، پرسپکتیو و عناصر مهم و اصلی دیگر در تصویرسازی تاریخی بسیار مهم می‌باشد. تصاویر تاریخی باید به گونه‌ای باشند که در هر زمانی و هر چند صد سال که از آن زمان بگذرد، به تازگی همان زمان بوده و مخاطب را به همان دوره ببرند.
از زمان آغاز بشریت تا امروز، از تصاویر برای مجسم کردن چیزهایی که مشاهده است و مطلع کردن دیگران از آنها استفاده شده است. اولین تصاویر پزشکی که به این منظور ایجاد شده‌اند، تقریبا از 400 سال قبل از میلاد مسیح هستند که این موضوع نشان‌دهنده قدمت این هنر می‌باشد.
در تصویرسازی‌های اولیه که قابلیت‌های تصویربرداری مدرن امروزی وجود نداشته است، تصاویری مثل آناتومی بدن انسان و حیوانات، گونه‌های جدید جانوری و گیاهی کشف شده، به صورت نمایه‌ای از این گونه‌ها به تصویر کشیده شده‌اند. اما امروزه با پیشرفت تکنولوژی و ابزار تصویربرداری، روش‌های این تصویرگری‌های علمی به کلی تغییر کرده است و به صورت بهتری نیازهای مخاطبان را برطرف می‌کنند.
همه تصاویر را نمی‌توان توسط دوربین‌های عکاسی و فیلم‌برداری ثبت کرد. مثل ذرات ناشناخته، فرایندهای مربوط به سلول‌ها، گونه‌های منقرض شده و ماده تاریک. این چیزها با دوربین‌ها قابل عکس برداری نیستند.
هنرمندانی هستند که در این زمینه‌ها تحصیل می‌کنند و همچنین با محققان و متخصصان همکاری می‌کنند تا این موضوعات را مجسم کنند و با این کار در درک بهتر دیگران راجع‌به آنها کمک کنند.
یک تصویرگر علمی، تنها تصویر یک چیز را فورا نمی‌کشد، بلکه با تصاویر انیمیشن‌ها به توصیف مراحل و روند کار نیز می‌پردازد. او در توصیف روندها به عنوان مثال، در یک محیط میکروسکوپی نحوه تعامل سلول‌ها یا اجزاء و قطعات دیگر را نشان می‌دهد.
همچنین در تصویرسازی می‌توان عناصر بیشتری از چیزی که در واقعیت هست را در یک تصویر واحد به تصویر کشید به جهت درک بهتر مخاطب از موضوع، که در غیر این صورت امکان نمایش همه چیز به یکباره وجود نخواهد داشت.
بنابراین در تصویرگری می‌توان چیزهایی که در عکاسی برای نمایش نیاز به چند عکس و یا حتی فیلم‌برداری دارند را در یک تصویر واحد نشان داد.
اگر بخواهیم یک پاسخ کوتاه به این سوال بدهیم، پاسخ نه است. دوربین‌ها ابزار شگفت‌انگیزی هستند که هم برای اهداف هنری و هم برای اهداف فنی مورد استفاده قرار می‌گیرند، اما هیچ‌گاه نمی‌توانند جای هنر تصویرسازی علمی و هنرمندان تصویرگر را بگیرند.
هر چقدر دوربین‌ها کارآمد باشند، نمی‌توانند تصاویر میکروسکوپی را ثبت کنند.
همانطور که در بخش‌های قبل نیز ذکر شد، کار ثبت و به تصویر کشیدن چیزهایی که توسط چشم و حتی دوربین‌های پیشرفته قابل دیدن نیستند، به عهده‌ی هنرمندان تصویرگر و هنر تصویرسازی می‌باشد.
همانطور که از اسم تصویرسازی علمی مشخص است، این تصویرسازی برای کارهای علمی است و هدف آن در دسترس قرار دادن علوم مختلف است.
تصویرگران علمی، با توانایی‌هایی که دارند می‌توانند ایده‌ها و اطلاعاتی که در بحث‌های علمی ضروری هستند، را به تصاویری تبدیل کنند که قابل درک برای طیف وسیعی از مخاطبان باشد. در واقع هدف از خلق این آثار هنری، اشتراک مفاهیم، جزئیات و موضوعات پیچیده با عموم مردم به روشی جذاب و آسان و قابل درک می‌باشد.
استفاده از تصویرگری در آموزش عمومی بسیار رواج دارد. بیان علوم پیچیده و تخصصی تنها می‌تواند برای کسانی که در همان زمینه تخصص دارند، مفید باشد. اما گاهی نیاز به تصویرسازی برای یک آموزش عمومی می‌باشد.
تصاویر به دلیل جذابیت بیشتر و قابلیت ارائه جزئیات بیشتر در آنها نسبت به عکس‌ها، درک بیشتری به مخاطب خود می‌دهند. اگر به تصاویر کتب درسی و آموزش، به خصوص در سنین پایین‌تر دقت کنید متوجه خواهید شد، بیشتر از تصاویر استفاده شده است تا عکس‌ها.
به عنوان مثال در کتب پزشکی، برای نشان دادن اجزاء داخل بدن انسان و به طور کلی بدن انسان از تصاویر استفاده شده است چراکه امکان عکس‌برداری در این مورد نمی‌باشد.
همچنین در تصویرسازی با استفاده از رنگ‌ها می‌توان علاوه بر جذابیت بیشتر، روی قسمت‌های مهم تاکید بیشتری نشان داد و در صورت نشان دادن چند مفهوم در یک تصویر آنها را کاملا از هم متمایز کرد که ای در بحث آموزش بسیار مهم است و باعث فهم بهتر و ماندگاری بیشتر می‌شود.
در این مقاله در مورد تصویرسازی علمی آموزش صحبت شد. تصویرسازی علمی آموزش کمک زیادی در بحث آموزش کرده است، چراکه درک مطالب از طریق به تصویرکشیدن مفهوم آن بسیار راحت‌تر و جذاب‌تر و ماندگارتر می‌باشد نسبت به نوشتن متنی راجع‌به همان مطلب.
همچنین کودکان و مخاطبانی که در سنین پایین‌تر هستند، به تصاویر بیشتر علاقه دارند تا خواندن یک متن. بنابراین اشتیاق آنها نیز برای یادگیری با این روش بیشتر خواهد بود.
بنابراین شما می‌توانید برای رساندن یک منظور یا مفهوم از این هنر استفاده کرده و یا برای آموزش چیزی به دنبال منابعی باشید که با کمک تصاویر آموزش خود را انجام داده باشند. در این صورت شما متوجه مزایا و کاربردهای زیاد و متنوع این هنر خواهید شد.
تصویرسازی ذهنی چیست ؟ 
